ไม่สนใจโรงเรียน สนใจศูนย์ฝึก
ว่าตามศูนย์ พวกเธอเป็นนิสิตที่ยัง หล่อหลอมไม่เสร็จ ยังไม่พร้อมที่จะป็นครูเต็มตัว
สังเกตว่าเธอไม่ได้กินเงินเดือน จากเงินเสียภาษีของราษฎร (ฉันโสดจ่ายภาษีเดือนละ 4000 บาท ใครเอาเงินของฉันไปทำไม่ดี คดโกง ฉ้อฉล เหลาะแหละ ทำงานไม่คุ้มเงิน มันผู้นั้นทรยศต่อประชาชนผู้ยากไร้ พวกนิสิต นักศึกษาถือตนว่าเป็นบุคคลวิเศษ เที่ยวเดินฉุยฉายไร้สาระแก่นสาร เป็นผู้กินอาหารของผู้หิวโหยแล้วไม่ตอบแทนอันได้แก่ภาษีที่ประชาชนจ่ายซื๊อสิ่งต่างๆ ให้เกิดสถาบัน แล้วไม่ตอบแทนบุญคุณประชาชนได้ชื่อว่าเป็นผู้ทรยศเช่นกัน)
การเรียนการสอนเธอยังไม่สิ้นสุด ถ้าฉันเรียกให้มาเรียนเสาร์-อาทิตย์เธอต้องมา งานโรงเรียนต้องมาทีหลังรับรองคนอย่างฉันไม่เรียกวันธรรมดา เพราะฉันไม่พรากเธอจากนักเรียนแน่ เพราะฉันเองก็ไม่เคยคิดจะพรากจากเธอเช่นกัน เราเกิดมาคู่กัน จนกว่าฉันจะเลิกอาชีพนี้ และฉันมีเวลา ชัดเจนที่ต้องเลิกลา ขณะที่อยู่ทำด้วยชีวิตมันคือหน้าที่ เพียงทุกคนทำหน้าหลักให้สมบูรณ์ ทุกอย่างก็ไม่ติดค้างต่อกัน